Kindheksen

Geen Recbeat festival en Carnaval in Recife dit jaar!
Maar niet getreurd! - ok, een beetje wel natuurlijk.

De 17 februari zit ik bij de bron van al die Braziliaanse percussie, in de Congo :)
Via de muziek kom ik telkens weer bij sociaal-artistieke projecten terecht die mij mateloos boeien en waar ik mijn steentje wil bijdragen.
Dit keer heet het 'basal'ya bazoba', een voorstelling over kindheksen, in de sloppenwijken van Kinshasa.

Kindheksen zijn vandaag een groot probleem in de stad.
Van de 25.000 straatkinderen is er 70% beschuldigd van hekserij.

Basal’ya bazoba, is een muziektheater-productie die nù, in de sloppenwijken van de stad, met hun verplaatsbaar podium, voor mensen speelt die nog nooit theater hebben gezien.
Zò willen ze het probleem aankaarten - zeg maar 'het onbespreekbare' bespreekbaar maken.
Dat ligt zeer moeilijk, iedereen is op een of andere manier betrokken.
Daarbovenop gaat het over iets dat zich in die 'tweede realiteit' afspeelt, die onzichtbare, ontastbare realiteit die zich onder alles wat in die stad gebeurt schuil houdt.

Deze invalshoek komt uit het antropologisch onderzoek van Filip De Boeck (KUL)
in 'Kinshasa, The Imaginary City'

De muziektheater-productie en hun invalshoek zijn een unieke gelegenheid om het probleem van de kindheksen - weg van de oppervlakkige sensatie - toch in al zijn hardheid te tonen en er misschien zelfs wat begrip voor te creëren.

Ik ben nù nog op zoek naar een broadcaster voor mijn reportage, maar zo zit het telkens in elkaar.
De reportage over de onzichtbare kinderen van het Carnaval in Recife was ook maar een paar dagen op voorhand rond.
Anyway, de 17e zijn we daar.
We duiken er onder in de onzichtbare stad.
In mijn overlevings-pakket ga ik Italo Calvino mee nemen.