De 'Caravana de Comunicação e Juventude' is voorbij.

De 'Caravana de Comunicação e Juventude' is voorbij.
Regelmatig bloggen is mij niet gelukt.
Mijn verhaal van 26 januari ging alleen over het nachtelijke avontuur vòòr we met de bussen Belém bereikten. Een fait divers, dat door sponsors misverstaan zou kunnen worden. Er wordt mij gesuggereerd om dat verhaal van mijn blog te halen, maar uiteraard kan ik dat niet doen. Het WSF stond bol van het pleidooi voor vrije comunicatie, vrije radio's, vrije tv, dus ga ik zeker mijn blog niet censureren, vooral omdat het 'voorval' iets heel belangrijk verduidelijkt.

Wij waren op reis met jongeren.

Een onvoorstelbare variëteit van achtergronden, van goed functionerende jongeren die in sociale projecten meedraaien over geëngageerde MST gasten die de revolutie prediken tot artistieke break-dansers en graffiti-spuiters uit de zware favela's van de stad. Alle pracht en rijkdom van onze karavaan zat hem juist in de intertactie, de comunicatie onder de jongeren.
'Comunicação e Juventude'

Wees gerust er is onder de jongeren hevig gedebatteerd over het gebruik van marihuana, en ze zijn tot goeie conclusies gekomen. Respect voor elkaar betekent het aanvaarden van verschillen en het blijven luisteren naar elkaar.
Een jongen met grote sympathie voor het FARC, een mormoon, een atheïst, een grafiteiro, een boerendochter ... allemaal anders ... en toch allemaal 'samen in de karavaan'.

Zingend en dansend trokken ze de armenwijken in tijdens onze bus-stops. Ze haalden de plaatselijke jongeren naar hun workshops. Zo werden er bijvoorbeeld digitale camera'tjes uitgedeeld en getoond hoe ze er mee moesten werken om dan, s' avonds hun foto's te projecteren op groot scherm. In de break-dans workshop begon de les met fysiek contact en samen praten, iets dat voor de rurale gemeenschappen niet zo evident is. Stads-cultuur voor de landbouwgemeenschappen, maar evenzo, duidelijke informatie over de rurale gebieden. Ik heb video gedraaid, ik zal de volgende maanden via mijn video het complete verhaal van de karavaan vertellen. Het is een onvoorstelbaar druk verhaal, complex en delicaat maar vooral ontroerend mooi. Een puzzel van veel stukjes jong-leven, 'tranches de vie'.
Nog even geduld vooraleer de stukjes samenvallen.
De 'Carvana de Comunicação e Juventude' is nog helemaal niet voorbij.
...

het REGENwoud

Het regenwoud neemt zijn naam nogal letterlijk
:-)
... die regen dreef ons vandaag weer naar een schuiloord met internet connectie :-D
Ondertussen heb ik wel al prachtige filmbeelden over de schandalige praktijken van Alunorte en Albras.
Via contacten op het WSF ben ik met de boot via de rivieren van de Amazonedelta tot diep in woud geraakt tot bij de lokale agrarische gemeenschap die daar al generaties lang leeft van visvangst en tropisch fruit. Ze werden met geweld van hun gronden verdreven maar ze vechten terug. Vandaag bezetten ze opnieuw hun gronden in het woud. Vele families proberen zich te organiseren in hun verzet en bouwen hun schamele houten huizen opnieuw op. Helaas is de vervuiling enorm. De rivieren zijn dood, hun planten brengen vervormde vruchten voort en sterven. Hun kinderen groeien niet goed en krijgen geen toegang tot het onderwijs. Bij Alu-Norte publiceren ze dure studies over het milieu-impact van hun immense aluminium fabriek (40% van de Braziliaanse aluminiumproductie komt van hen) alles is zogezegd onder controle. Maar op het terrein heerst een andere realiteit. Ik filmde de vergroeide vruchten, stervende bomen, de bruine dode rivier waaruit ze vroeger garnalen en vis haalden. Erg! Toen ik beelden filmde van de fabriek kregen we een auto met verdonkerde ramen achter ons aan van waaruit we zelf werden gefilmd. Petronilo, de activist die ons begeleidde wordt voortdurend geïntimideerd. Foda demais!
Ik plande nog om met met de Funai het woud in te trekken naar een indianenstam, maar de Alu-Norte affaire lijkt mij op dit moment belangrijker.
En, toegegeven, ik ben niet goed uitgerust om de voortdurende regen en modder met mijn camera te trotseren. Asap terug naar het zonnige Recife.
En daar vinden we hopelijk wat tijd om over de 'Caravana de Comunicação e Juventude' te schrijven, onze twee weken busreis en het Wereld Sociaal Forum . Een zeer intense ervaring. Uren film, massa's foto's - niet makkelijk in één tekstje te gieten.