zondag 29 mei 2016

Dag 10 Vienna


Fotografie is de kunst van het weglaten,
en die regel pas ik vandaag extreem toe,
foto's helemaal weglaten.


Google pictures heeft voldoende foto's van Wenen.

De Donau is blauw.









La bonne vie, quoi!

zaterdag 28 mei 2016

Dag 09 Österreich

Je moet goed opletten om te zien dat je een grens over rijdt.


Jawohl, Österreich ist schön.





En Wenen is stil.



En het Weisenbier, met schijfje citroen, in het juiste glas.





Dag 08, over 750.000 ton giftig zwerfafval


Om de uren files van gisteren te verteren blijven we vandaag in de 'Wohnmobil-stellplätze' op een schiereilandje van de Donau in Passau, Griekenland loopt niet weg.

De klokken luiden, Corpus Christi, Fronleichnam heet dat hier in Beieren, en dat is traditioneel een verlengd week-end. Elke Duitser die een wohnmobil heeft is er nu mee op de baan maar er is plaats genoeg aan de Donau.




Wohnmobilmensen zijn vriendelijk en respectvol er ligt nauwelijks zwerfvuil.





Er is een verhard fietspad langs de jaagweg met hier en daar kleine zandstrandjes, we hebben er eentje opgekuist, vooral sigarettenpeuken.


De roker aan het idyllische strandje wist blijkbaar niet hoe giftig zijn peuk is, maar hij is niet alleen.
Jaarlijks worden vier biljoen sigarettenpeuken achteloos weggeworpen, goed voor 750.000 ton giftig zwerfafval.



De filter van een sigaret bestaat niet alleen uit slecht afbreekbare kunststof, hij zit bovendien vol met toxines en carcinogenen. Als je een sigarettenpeuk 96 uur lang laat weken in een liter water, lekken er genoeg giftige stoffen uit om de helft van de vissen te doden die er aan blootgesteld worden. (© Geerdt Magiels)





 Maar in Passau zit er vis in de Donau, veel vis! Met eigen ogen gezien.










Dag 07 van de reiniging van de postkaartbaai in Rio de Janeiro

Dag 07

Worms, een stad met een hoofdrol in de Nibelungensage.
Siegfried, Kriemhilde, Brünhilde, Hagen ... weetjewel.



Hagen staat er nog altijd te wachten om de Nibelungen-schat in de Rijn te gooien, er varen te veel boten voorbij.



Ik kan het niet laten om aan het oorlogsverleden te denken, Hitler zal dat hier allemaal wel fantastisch gevonden hebben, ik niet. De zon laat het ook afweten.
In het centrum lopen schimmige figuren, ze groeten niet terug.
Voor Andréa ligt Worms héél ver van Brazilië.



Oostenrijk wenkt.














Dag 06

Duitsland is koud, kamions, industrie, kamions, industrie, kamions industrie.
De droom van menig asielzoeker?
Onze DomTom doet moeilijk en leidt ons uiteindelijk naar een 'gesloten' parkeer-plaats voor trailers. De marginale rand van Köln. zwerfvuil, illegale dumping.
Waar is die mooie Rijn?







Een lichtpuntje, een schitterend idee: langs de autoweg zijn veel inlandse bomen geplant, je ziet hun naam en leeftijd.







Eind goed al goed - voor ons toch en voor vandaag.

Worms am Rhein,
eine kreisfreie Stadt im südöstlichen Rheinland-Pfalz am westlichen Rheinufer.
Vive le moment!














vrijdag 27 mei 2016

Dag 05 is voor de tandarts

Die tandarts ligt niet echt op de weg naar de Monte Olimpo
maar beter hier dan ... ergens in Roemenië of Albanië.


Al bij al is het een luxe-probleem.


Dag 04 Shit happens

Shit happens:


Nog een dagje bij Time Circus.
Wat vlaggen schilderen voor de reis.





Dag 03 Artistieke kruisbestuiving

Dag 03

We blijven nog wat hangen op die 'plaats voor artistieke kruisbestuiving' van Time Circus.

Het is week-end, de zon schijnt, de Schelde toont zich op z'n best, toeristen maken selfies, er ligt een drijvende building aangemeerd, een luxe cruise-schip, jongeren met picnic aan de waterkant ... waar is de crisis? de oorlog? de vluchtelingen? de armoede?
I love my fish-eye. 




vrijdag 20 mei 2016

Dag 02 van de zuivering van de Guanabara baai in Rio de Janeiro

We hebben geen vaste route uitgestippeld en we hebben ook geen nijpende timing dus blijven we al meteen plakken in Antwerpen.
Een zalige plek aan het water, de oostkaai van het Kattendijkdok.
Time Circus heeft hier een nieuwe 'Bar Paniek' gebouwd, een verlengde van hun project 'Welvaert' toen ze twee jaar lang op een vlottende kraan aan het MAS met succes naar andere samenlevingsvormen in de stad zochten.
In 2014 mochten we er Copa Favela 2014 organiseren en vandaag voelde het als thuiskomen.
Hier straalt alles hoop uit, hier wandelen dromen rond, goeie vibes om ons op te laden voor de verdere reis.
Laat de foto's spreken: