Brief aan Nic Balthazar

Hey Nic, tof gisterenavond.

Na de confrontatie met de schrijnende asielproblematiek van uw Neeland was het een aangenaam weerzien van partners in crime.

Ik was het de laatste tijd een beetje uit het oog verloren dat wij al lang in dezelfde richting rijden. Het deed deugd om te horen hoe jij je ons begin, jou eerste presentatie herinnerde.

Ondertussen is veel water door de Schelde gestroomd, en door de Cabiparibe en door al die rivieren op onze bol.

Water, we 'zijn' water, 55% van ons lichaam is water.

Andréa Luna en ik wonen in de Nordeste, het arme, problematische droge Noord Oosten van Brazilië,

het land dat 12% van de totale zoetwaterreserve van de aarde binnen zijn grenzen heeft,

het land met 7.500 km kustlijn.

In Recife, soms het Venetië van Zuid-Amerika genoemd, braakt de Capibaribe, de grootste rivier, onophoudelijk tonnen afval in de blauwe zee, de vervuiling van de kustlijn is onvoorstelbaar, overal plastiek, honderden kilometers weg van steden, plastiek, plastiek.

De stervende zeeschildpad die we zagen aanspelen konden we niet redden maar die dag zijn met de opkuis van de plastiek begonnen, elke dag iets.

Gek, dom, het maakt niets uit, belachelijk ...

Tot een visser ons de fabel van de bosbrand en de kolibrie vertelde.

Het grote woud stond in brand en alle dieren vluchtten weg.

Toen ze een kolibrie met een drupje water in zijn bek naar de vlammenzee zagen vliegen, riepen de dieren.

"Hey kolibrie, keer terug!"     "dit haalt niets uit!".

"Ik doe wat ik kan" antwoordde het vogeltje.

Nic, de kolibrie (beija-flor, bloemenkusser in ‘t Portugees) is sinds die dag onze mega-held.

Wij zijn twee beija-flores.

Met onze eco-interventie 'O LIMPO rio 2016' pikken wij in op het 2e, na de Wereldbeker voetbal, internationale event in Brazilië, de olympische spelen.

Wij willen, zoals we in de pre-internet tijd met 'De Geconcentreerde Melkbrigade' met succes deden, leden werven.

Kolibries die, samen met ons, plechtig beloven om elke dag een klein stukje plastiek op te rapen opdat het niet in de rivier en de zee terecht komt. 

Je moet nog weten dat 'O LIMPO' Portugees is voor 'DE OPKUIS' en zoal je weet betekent ‘rio’ rivier.

Rio de Janeiro is de stad van de Olympische Spelen rio 2016.

In de media zal, zoals met Copa, de ‘goed-nieuws-show’ alle problemen mooi toedekken.

Bij de start van Evy Van Acker in de zeil-competitie in de baai van Guanabara, de iconische tropische postkaart-baai, zullen wij een flesje water in de vervuilde zee gieten.

Bronwater dat wij deze zomer gaan halen op de MONTE OLIMPO, de Griekse goden-berg.

Het magische moment wanneer we water van Posseidon in de schoot van Yemanja - de Afro-Braziliaanse godin van alle water - gaan gieten wordt dag één van 'O LIMPO rio 2016' het opkuisen van alle rivieren op onze planeet.

Kunst zal de wereld redden. Kunst is van de goden.

Nic, wil jij ook een beija-flor worden?

Wil jij één euro betalen voor je lidkaart en, als je wil, nog één euro voor de lidkaart van een andere kolibrie (die het moeilijk heeft om dat bedrag aan een lidkaart uit te geven)?

Als kolibrie moet je, naast de belofte van de dagelijkse kuis 'O LIMPO', ook nog plechtig beloven om, binnen de week, 2 betrouwbare personen ook kolibrie te laten worden, die dan op hun beurt 2 betrouwbare personen ook kolibrie laten worden, die dan ... het piramide systeem weetjewel.

Een van de dagen openen we een rekening bij de Triodos-bank.

'O LIMPO rio 2016' is een volledig vrij, ongebonden, ongesubsidieerd kunst-initiatief en kan 'misschien' in deze crowd-funding-tijden wat van de kosten recupereren

en, je weet maar nooit, later wat andere initiatieven rond zuiver water steunen.

Abraço

John & Andréa