Dag 04 Shit happens

Shit happens:

Nog een dagje bij Time Circus.

Wat vlaggen schilderen voor de reis.

Dag 03 Artistieke kruisbestuiving

Dag 03

We blijven nog wat hangen op die 'plaats voor artistieke kruisbestuiving' van Time Circus.

Het is week-end, de zon schijnt, de Schelde toont zich op z'n best, toeristen maken selfies, er ligt een drijvende building aangemeerd, een luxe cruise-schip, jongeren met picnic aan de waterkant ... waar is de crisis? de oorlog? de vluchtelingen? de armoede?

I love my fish-eye. 

Dag 02 van de zuivering van de Guanabara baai in Rio de Janeiro

We hebben geen vaste route uitgestippeld en we hebben ook geen nijpende timing dus blijven we al meteen plakken in Antwerpen.

Een zalige plek aan het water, de oostkaai van het Kattendijkdok.

Time Circus heeft hier een nieuwe 'Bar Paniek' gebouwd, een verlengde van hun project 'Welvaert' toen ze twee jaar lang op een vlottende kraan aan het MAS met succes naar andere samenlevingsvormen in de stad zochten.

In 2014 mochten we er Copa Favela 2014 organiseren en vandaag voelde het als thuiskomen.

Hier straalt alles hoop uit, hier wandelen dromen rond, goeie vibes om ons op te laden voor de verdere reis.

Laat de foto's spreken:

Dag 01 van de zuivering van de Guanabara baai in Rio de Janeiro

Dag 1 van de laatste fase van O LIMPO rio 2016.

Na een dikke twee jaar, dagelijks, ritueel wat zwerfvuil oprapen gaan we nu de laatste fase in, dwz het zuiveren van de sterk vervuilde postkaart-baai van Rio de Janeiro.

Bij de start van de olympische zeilcompetitie in Rio, op 7 augustus 2016, zullen we in de baai ritueel het 'zuiver water' offeren dat we nú gaan halen op de Monte Olimpo in Griekenland, de berg waar alle Griekse goden wonen, ook Neptunus dus, de god van het water.

We vertrokken vanuit Gavere, mijn geboortedorp waar ik als kind in de vrije natuur in de 'oude schelde', een afgesloten bocht van de Schelde, leerde zwemmen.

Er is geen vaste route uitgestippeld, we willen langs Schelde, Maas, Rijn, Donau afzakken en ons via plaatselijke contacten laten leiden.

Dag één wordt Gavere, Gent, Antwerpen. We zien wel waar we blijven plakken, met onze trailer hebben we niet veel nodig om ergens te overnachten.

Gavere is een mooi begin, een klein goed georganiseerd vriendelijk dorp dat het prachtig natuurlandschap langs de schelde heeft bewaard en toegankelijk gemaakt voor niet-vervuilende ontspanning. Een fietstocht over de onverharde paadjes naar Dikkelvenne is zalig, langs het jaagpad van de Schelde ben je na een half uurtje in Oudenaarde, nog zo'n parel van Oost-Vlanderen, België, Europa. Het voedt de hoop, hoop op echte verandering in de barre tijden.

Kurt Vermeulen voedde onze hoop. Hij is garagist, heeft een takeldienst en blijkt - aangename verrassing voor ons -  een groene jongen te zijn. Zonder dat hij de legende kende van de kolibrie die met zijn drupje water de brand ging blussen heeft Kurt 'zijn' deel gedaan. Kurt is een grote Kolibrie, terwijl overal, en vooral in Brazilië, het regenwoud wordt gekapt heeft hij een bos AANGEPLANT, 3.700 bomen,

in samenwerking met Steven Vrooman, the low impact man.

Kurt, Patricia, Annick en Tony werden dus Beija-flor (Kolibrie) van O LIMPO rio 2016.

Dag één was goed begonnen.

Open brief 001

Dag Dirk,

we bieden je een gratis reclame-plaatsje voor je logo aan op de Trailer - mobilhome vind ik zo'n lelijk woord - van 'O LIMPO rio 2016'.

Zoals je weet gaan we in de lente met die Trailer een flesje water halen op de Olympusberg in Griekenland om het bij de start van de zeilcompetitie van 'rio 2016', de Olympische Spelen, ritueel uit te gieten in de sterk vervuilde postkaart-baai van Rio de Janeiro.

Kunst mag je niet uitleggen, het zal wel duidelijk zijn dat onze eco-interventie/performance 'O LIMPO rio 2016' en jouw 'WERISTER' project in hetzelfde bedje slapen. Een blok steenkool uit de mijn van Werister terug onder de grond steken of een flesje zuiver water van de Monte Olimpo in de vervuilde zee-baai gieten lijken, qua impact en minimalisme sterk op elkaar. Jij hebt het over die verdomde CO2 uitstoot van fossiele brandstoffen, wij over het belang van water op onze planeet.

Onze performances verschillen, jij doet het casual, bijna verborgen, wij gaan in de spotlights staan.

De Trailer van 'O LIMPO rio 2016' rijdt vanuit België in korte etappes, afstanden die de professionele wielrijders op één dag aankunnen, naar Griekenland. Onderweg filmen en fotograferen we items die met afval, water en de milieu-problematiek te maken hebben en leggen we contacten met mensen die op hun manier iets duurzaam doen voor onze planeet.

We gaan aleatoir rivieren volgen, Schelde, Rijn, Donau, we zien wel, we gaan onze route laten bepalen door wat zich onderweg aanbiedt. Als het boeiend wordt blijven we een of meerdere dagen ter plaatse.

Op de Trailer kunnen sponsors hun logo kwijt, jij krijgt een gratis plekje en misschien nog meer. Als je wil kan je met een Werister-steenkool blok een eindje mee, misschien tot aan de Rijn-bedding waar we de steenkool samen onder de grond kunnen steken. Als je wil nemen we er één of meerdere mee en kunnen wij die blokken fossiele energie op symbolische plekken aan moeder aarde terug geven. We hebben nog tijd om het uit te werken, wij gaan pas in de lente naar de Monte Olimpo. Februari en maart werkt 'O LIMPO rio 2016' opnieuw in Brazilië, maar met Skype is dat geen probleem.

We houden elkaar op de hoogte.

CU soon

Abraço

John en Andréa Luna

De zee is blauw

Ik voel mij bijna schuldig om het vandaag over afval en vervuiling te hebben. Ook in Brazilië heeft iedereen het over Paris en Bélgica. Als ik gisteren de bus opstapte in Rio de Janeiro vroeg de cobrador, de man bij wie je ticket koopt, meteen waar ik vandaan kwam en was blijkbaar blij dat ik een Belg was. Hij blokkeerde het draaipoortje tot ik beloofde dicht bij hem plaats te nemen want hij wou het over de oorlog in Bruxelas hebben. Ik niet, maar er was geen ontkomen aan, hij ratelde zijn populistische analyse af die er op neer kwam dat hij wel wist hoe men zoiets moest oplossen, afknallen zoals ze hier met het schorremorrie doen.

Mijn poging om het over de grootste milieuramp te hebben in de Braziliaanse deelstaat Minagerais, was te vergeefs, laat staan dat ik het over het afval in Olinda zou hebben en dat de stad vandaag zijn milieuvergunning van zijn stort kwijtgeraakte.

In onze zoektocht, gelinkt aan onze milieu-interventie "O LIMPO rio 2016", naar waar het afval van Olinda naartoe gaat, bleek iedereen het over Aguazinha te hebben.
Aguazinha was bij mijn weten dat open stort dat gesloten werd nadat buitenlandse cameraploegen de onbeschrijflijke beelden verspreidden van kinderen die in de vers gestorte afvalbergen naar iets bruikbaars scharrelden.
De stortplaats was inderdaad gesloten maar de rechtbank opende ze weer nadat de stad er een omheining had rond gebouwd, zodat de dagelijkse 388 ton vuilnis er weer kon worden gestort.

Voor de favela (sloppenwijk) naast het stort was er weinig veranderd, ze hadden meteen een gat in de omheining gemaakt en gingen door met hun dagelijks werk, het bruik- en eet-bare uit de afvalberg halen. Of toch, er was wel iets veranderd, nu moeten ze betalen om door het gat in de omheining te gaan. Een bandiet controleert nu die ingang en de corrupte werknemers van de afvalmaatschappij laten dat toe.

Ook de mainstream media zien de ernst van het wanbeheer, in een web-post van Globo kun je een video zien over het afvalprobleem in het mooie postkaart-stadje Olinda, wie geen woord Portugees verstaat kan ook kijken, de beelden spreken voor zichzelf, de troebele plekken zijn de kinderen, hun privacy wordt beschermd maar je ziet hoe ze met de varkens wiens privacy niet wordt beschermd in de toxische brij scharrelen.

De Braziliaanse milieumaatschappij CPRH beboet de stad voor R$ 150.000, de stad weigert te betalen want administratief is de boete niet geldig, ze gaat in beroep.

De discussie is al sinds maart 2015 aan de gang, sluiten, omheinen, openen, sluiten, beloven, openen en nu intrekken van de licentie om te storten.

De stad steekt het nu op de privémaatschappij in Igarassu waar het afval naar toe moet om er op een 'beschermde manier, zoals de wet vereist' onder de grond gestopt wordt.

Die maatschappij in Igarassu zegt dat de stad 4 maand achterstal in de betaling van de facturen heeft en weigert nu de vrachtwagens van Olinda.

Resultaat, met of zonder vergunning blijft Olinda storten, begrijpelijk, je kan het afval uiteindelijk niet op straat laten liggen, en de mannen, vrouwen en kinderen blijven in het vuil ploeteren, begrijpelijk, het is hun inkomen. En, dat stinkend percolaat, een soort drijfmest, sijpelt weg in de bodem of wordt door de regen en de rivier in de zee geloosd. Aan de geur van methaangas geraak je gewend, gif is niet zichtbaar...

De stad zegt nu dat ze de situatie eind december zullen oplossen.

Ik geraak stilaan gewend aan dat soort Braziliaanse oplossingen,
'jeitinhos' heet dat hier, de zon schijnt de palmbomen wuiven in de wind, de zee is blauw.

Sobre a publicidade de Coca Cola para os Jogos Olímpicos Rio 2016

Sobre a publicidade de Coca Cola com urso branco para os Jogos Olímpicos Rio 2016:

Comunicação tóxico em muito níveis.

1. Grana: quem tem muita compra os melhores pra fazer a publicidade e paga muito pra aparecer em cima no Face Book. Um filme bem feito - claro que é - diz nada sobre a bebida, só mostra o lucro da empresa que pode comprar criatividade caro.

2. Meio-Ambiente: O urso é um espécie em extinção por causa do aquecimento da terra, um assunto que CocaCola não interessa e utiliza do jeito grosseiro demais com esse coitadinho de urso pra ganhar mais grana, pra vender pras crianças que acham legal um bicho branco bebendo essa bebida adoçada. Um urso branco não gosta açúcar, não bebe açúcar. Infantil e bobo, mas infelizmente têm muitas pessoas infantil e bobo. 

3. Saúde: Fora da quantidade exagerada de açúcar o ácido fosfórico e o ingrediente ativo da Coca Cola. Com seu valor PH de 2.8 a bebida é responsável por a osteoporose destruindo o cálcio dos ossos.

4. Poluição: Abres os olhos e vês quantas garafas e latão de Coca Cola ficam na rua, no rio, na natureza. Não tem que explicar, né?

5. Mais: Sim, têm mais, muito mais mas acho que basta já.